تور مادرید

مادرید، پایتخت اسپانیا، شهر تاریخ، موسیقی، شور و هیجان و فوتبال است. مادرید را می‌توان نمونه‌ی کوچک کشور اسپانیا دانست: از تمام سنت‌ها و جذابیت‌هایی که در این کشور وجود دارند، چیزی هم در مادرید پیدا می‌شود.حال اگر قصد شرکت در تور مادرید اسپانیا را دارید ایین مقاله جذاب را تا انتها مطالعه نمایید. مادرید را در دنیا با میراث فرهنگی و هنری یگانه و زیبایش و با شب‌های پر زرق و برق و زنده‌اش می‌شناسند. موزه‌های بی‌پایانش، رستوران‌ها و کافه‌های همیشه بیدارش و هوای معتدل و مردم زنده و خوشحالش، مادرید را یکی از پرتوریست‌ترین شهرهای اروپا کرده است. تقریباً چهار فصل سال، شهر شلوغ و پر از مسافر است. با این‌ حال، بهار و پاییز برای دیدن مادرید وقت مناسب‌تری است؛ هم هوا خوب است و هم فستیوال‌ها و جشن‌های زیادی در شهر برپاست.

هم اكنون کشور اسپانيا سيزدهمين قدرت اقتصاد جهاني بر اساس حجم توليد ناخالص داخلي مي باشد. اقتصاد اسپانيا از سال 1994 تا سال 2007 از رشد اقتصادي 3 درصدي در سال بهره برده است. از اين رهگذر اسپانيا توانست نرخ بيكاري در اين كشور را در سال 2007 به 8 درصد برساند. در سال 2008 به دليل بحران اقتصادي و مالي جهاني رشد اقتصادي اين كشور در سه ماه سوم سال متوقف گرديد و در سال 2009 رشد اقتصادی اسپانیا به منفی 7/3 درصد رسید. در سال 2010 نیز حجم اقتصاد اسپانیا با کاهش منفی 2/0 درصد مواجه گردید. رکود و کاهش رشد اقتصادی اسپانیا موجب افزایش نرخ بیکاری در سال 2010 تا 20 درصد گردید. علاوه بر بحران اقتصادي و مالي جهان از عواملی که نقش عمده ای در توقف و کاهش رشد اقتصادي اسپانيا نقش اساسي ايفا نمود تركيدن حباب مسكن و كاهش حجم بخش ساخت و ساز در اقتصاد اين كشور مي باشد. همچنین موضوع مسکن و کاهش سهم آن در تولید ناخالص ملی موجبات درگیر شدن بخش عمده ای از بانکهای اسپانیا را که در این بخش سرمایه گذاری نموده بودند، فراهم نمود و دولت اسپانیا جهت برطرف کردن این مشکلات در حال تغییر ساختار بانکی این کشور از جمله ادغام بانکها مخصوصا صندوق ها پس انداز (کاخا) می باشد.

هتل شس ارپرتو

ملیا کاستیلا

آکسر باراجاس

هتل‏‏ریتز‏مادرید

هستال آلاسکا

هتل وستین پالاس

دی‏لاس‏لتراس‏ه‏ا

کنفرتل پیو زیی

هتل لس 5 پینس

رجینا

سیکس رومس(عکس ندارد)

ایبیس‏مادرید‏وال

هتل ویلا مانا

هستال سانتو دمینگو

هستال کنچیتا ایی

با این که شهر مادرید از زمان‌های ماقبل تاریخ وجود داشته و حتی یک چیزهایی از روستای قبیله‌ی ویزیگوت‌ها که آن دور و اطراف ساکن بودند هم باقی مانده، با این حال اولین اطلاعات تاریخی درست و حسابی که از آن‌جا به دست آمده، مربوط به قرن نهم میلادی‌ست. آن موقع، مسلمانان اندلس داشتند در شبه جزیره‌ی ایبری که اسپانیا هم جزوش بود، یک سری قلعه و استحکامات برای خودشان می‌ساختند. سر همین جریان بود که محمدبن عبدالرحمن الاوسط، امیر اموی، دستور داد همان‌جایی که امروز کاخ سلطنتی (Palacio Real) مادرید وجود دارد، دم و دستگاهی برای خودشان علم کنند. نزدیک آن‌جا رودخانه‌ای بود که عرب‌ها المجریط یا منبع آب نامیده بودندش؛ به همین خاطر به آن دور و بر می‌گفتند ماجریت، که بعداً کمی عوض شد و تبدیل شد به مادرید. تا مدتی توپ حکومت بر ماجریت دست به دست شد و حکمرانان زیادی بر سر کار آمدند؛ اما تا سال ١٣٠٩ پای شورای حکومت و مجلس و این‌جور چیزها به آن‌جا باز نشد. با وجود این که حکومت به آن ناحیه توجه زیادی نشان می‌داد، مادرید در قرون وسطی شهر کوچک و فقیری بود. طوری که یک نویسنده‌ی قرن پانزدهمی که به آن‌جا سفر کرده بود، در مورد آن‌جا نوشت: مادرید غیر از آن‌ چیزهایی که همراه خودتان می‌برید، چیزی ندارد! مادرید آن موقع با شهرهای دیگر اسپانیا هم قابل مقایسه نبود، چه برسد به شهرهای اروپایی و شیک و پیک. وقتی فلیپ دوم در سال ١٥٥٦ پادشاه اسپانیا شد، دور مادرید را دیواری گرفته بود با بیش از ١٣٠ برج و شش تا دروازه‌ی سنگی؛ هر چند که این دیوارها بیشتر دکوری بودند و موقع دفاع از شهر، زیاد به درد نمی‌خوردند، با این حال فیلیپ دوم در سال ١٥٦١ گول این استحکامات را خورد؛ مادرید را به عنوان پایتخت اسپانیا اعلام کرد و با درباریانش بلند شد رفت سمت آن‌جا. چند قرن طول کشید تا مادرید را مطابق اسم و رسم جدیدش بازسازی کنند. آن اوایل بیشتر شهر بیغوله‌های دوغاب‌کاری شده و نامرتب بود؛ بعد شروع کردند بین‌شان کلیساهای شیک و قصرهای باشکوه و خانه‌های اعیانی بسازند؛ مخصوصاً در دوره‌ی فیلیپ پنجم که عقیده داشت پایتخت اروپایی‌اش نباید به آن وضعیت باقی بماند و داد قصرهای زیادی داخلش بسازند. یکی از این قصرها هم البته قصر سلطنتی مادرید یا همان پالاسیو رئال بود. در قرن هفدهم که به نوعی دوره‌ی شکوه و جلال اسپانیا بود، دیگر کم‌کم می‌شد بدون خجالت به مادرید گفت پایتخت. آن موقع شهر صد و هفتاد و پنج هزار نفر جمعیت داشت و پنجمین شهر بزرگ اروپا بود. اگر بخواهید بدانید، شهرهای قبلی‌اش هم به ترتیب لندن، پاریس، قسطنطنیه و ناپل بودند. اگر هم نخواهید بدانید که هیچی. کارلوس سوم که تا اواخر قرن هیجدهم حکومت می‌کرد؛ به مادرید خیلی رسیدگی کرد؛ داد ساختن قصر سلطنتی را تمام کنند، باغ سلطنتی گیاه‌شناسی یا همان بوتانیکو را بسازند و یک سری پروژه‌های عام‌المنفعه‌ی دیگر هم انجام داد؛ طوری که معروف شد به بهترین شهرداری که مادرید تا حالا داشته؛ یک شعار هم برایش ساختند که می‌گفت پادشاه، بهترین شهردار است؛ اما کارلوس چهارم که به پادشاهی رسید، مادریدی‌ها تظاهرات راه انداختند. آن موقع فردیناند ششم که پسر کارلوس چهارم بود، شورش معروف آرانخوئز که اولین اعتراض اسپانیایی‌ها علیه دولت به حساب می‌آید را رهبری کرد و به جای پدرش به تخت سلطنت رسید. آن موقع ظاهراً اسپانیایی‌ها احترام به والدین و این‌جور چیزها سرشان نمی‌شده. اما البته خدا جای حق نشسته: زیاد از پادشاه شدن فردیناند ششم نگذشته بود که ناپلئون بناپارت، امپراطور فرانسه، در سال ١٨٠٨ به اسپانیا حمله کرد و برادر خودش را در آن‌جا به پادشاهی نشاند، برای همین اسپانیایی‌‌ها مجبور شدند این دفعه علیه او شورش راه بیندازند. زد و خوردی که اهالی مادرید در روز دوم ماه مه ١٨٠٨ با نیروهای فرانسوی راه انداختند، از آن جنگ‌هایی است که در تاریخ اسپانیایی‌ها خیلی اهمیت دارد و لابد بچه مدرسه‌ای‌هایشان وقت خواندنش خیلی حرف‌ها دارند که بزنند. ناآرامی‌ها در اسپانیا به همین راحتی‌ها تمام نشد. وقتی مردم خیالشان راحت شده بود که جنگ‌های داخلی دارند تمام می‌شوند، مادرید را نیروهای ملی‌گرای فرانکو برای دو سال و نیم محاصره کردند. طی این محاصره که از سال ١٩٣٦ تا ١٩٣٩ طول کشید، مادرید وضع اسفباری پیدا کرده بود. بعد از دهه‌ی شصت میلادی، جنوب مادرید صنعتی شد و افراد زیادی از نواحی روستایی به شهر مهاجرت کردند. این مهاجران در جنوب شرقی مادرید با وضع بدی زندگی می‌کردند؛ البته وضع زندگیشان بهانه‌ی خوبی برای فعالیت فعالان سیاسی و اجتماعی بود. بعد از مرگ فرانکو و پایان دوران دیکتاتوری‌اش در سال ١٩٧٥، اسپانیایی‌ها کم‌کم روی آوردند به دموکراسی. آن موقع مادرید به خاطر جمعیت جوانی که داشت، نماد اسپانیای جدید به شمار می‌رفت. پایتختی که به حق، شایسته‌ی شکوفایی دهه‌ی هشتادش است، موقعیت خود را به عنوان مرکز اقتصادی، فرهنگی، صنعتی، آموزشی و فن‌آوری در شبه جزیره‌ی ایبری تثبیت کرده است.

از مراکز خرید مادرید که در تور ماردید می توانید بازدید نمایید ، منطقه سول سالامانکا است. کفش و لباس مارک‌دار را از فروشگاه های این منطقه می توانید خریداری نمائید از دیگر مکانهای خرید ، مغازه‌ها و بازارچه‌های اطراف پوئرتا دو سول است. اگر صبح یکشنبه در مادرید بودید، بازار لاراسترو( La Rastro) که یکی از بزرگ‌ترین یکشنبه بازارهای اروپاست را از دست ندهید.

کلیسای آلمدینا

میدان مرکزی مادرید

موزه پرادو

رویال پالاس

کاخ سلطنتی مادرید

میدان پارتا دل سول

میدان پارتا آلکالا

قلب مادرید، میدان دروازه‌ خورشید یا Puerta Del Sol در قسمت جنوبی شهر است که با دو مجسمه‌ معروف مشخص شده ، مجسمه‌ پادشاه کارلوس سوم و مجسمه‌ خرس و درخت که نماد خانواده‌ی سلطنتی اسپانیا و نماد مادرید به شمار می‌رود. پوئرتا دل سول در مرکز مادرید قرار دارد و از آنجا به راحتی به هر جای شهر می‌توان رفت. نزدیک این منطقه، میدان مشهور دیگری با نام پلازا مایور قرار دارد که از شلوغ‌ترین و محبوب‌ترین میدان‌های شهر است. پلازا مایور میدانی وسیع است که ساختمان‌هایی قدیمی به سبک معماری گوتیک با رستوران‌ها، کافه‌ها و مغازه‌ها دور تا دورش را پر کرده. . ساخت پلازا مایور در قرن هفده و به دستور پادشاه فیلیپ سوم آغاز شد و امروز با حضور مجسمه‌ی فیلیپ سوم در وسط میدان، این‌جا محل اصلی جشنواره‌ها و گردهمایی‌های مردم مادرید است.

میدان مرکزی شهر مادرید یا میدان پلازا مایور (Plaza Mayor) : توسط پادشاه فلیپ سوم در سال 1619 میلادی ساخته شده که مجسمه او در وسط میدان قراردارد . بسیاری از فستیوالها و جشنهای ملی در این میدان برگزار می شود . میدان پوئرتا دو سول (Puerta del sol ) :( به معنای دروازه خورشید ) یکی مربوط به مجسمه پادشاه چارلز سوم می باشد و دیگری مربوط به مجسمه یک خرس در کنا ردرختی به نام مادرونو تری (Madrono tree) که هر دو سمبل خانوادگی و اشرافی کشور اسپانیا محسوب می شوند مجسمه خرس و درخت حدود 20تن وزن دارد و درخت به توت فرنگی ترجمه می شود علت آن هم این است که این میوه های درخت بسیار شبیه توت فرنگی است ولی بسیار شیرین تر از آن هستند و برای درست کردن مربا از آن استفاده می شود. میدان پلازا ده سیبلس (Plaza de Cibeles) : یکی ار میادین اصلی شهرمادرید و سمبل شهر محسوب می شود چشمه وسط میدان محل ملاقات طرفداران دو آتیشه باشگاه فوتبا رئال مادرید در زمان پیروزی این تیم در لالیگا و یا جام باشگاه اروپاست قدمت ساخت این میدان به قرن 17 میلادی باز می گردد . میدان پوئرتا آلکالا (Puerta Alcala) : در قرن 17 توسط فرمان پادشاه کارلوس سوم بعنوان دروازه ورود به شهر کوچکی به نام آلکالا (Alcala) در نزدیکی مادرید ساخته شد. کلیسای آلمودنا (Almudena) : در سال 1879 میلادی به سبک گوتیک ساخته شد و در نزدیکی رویال پلاس واقع شده است این کلیسا متعلق به کاتولیکهاست و چشم انداز زیبایی دارد . ساختمان رویا پالاس( Royal Palace ) : که محل اقامت پادشاه اسپانیاست وسعت محدوده این قصر در حدود 135000 متر مربع با 2800 اتاق است . موزه پرادا (Prada) : با 2132 سال سابقه تاریخی و با بیش از 7000 تابلوی نقاشی و بیش از 700 مجسمه قرن دوازدهم تا نوزدهم میلادی از جمله شاهکارهای نقاشی نقاش برجسته دنیا مثل : رامبراند ، بوتیچلی ، فرانسیسکو گویا، یکی از مهمترین نقاط دیدنی مادرید است.

حمل و نقل عمومی در مادرید کارآمد است. قطارها و متروی مادرید به عنوان اصلی‌ترین بخش حمل و نقل عمومی فعالیت می‌کنند و در کنار این دو اتوبوس، مونوریل و تراموا به عنوان مکمل فعالیت می‌کنند.